Thursday, August 18, 2005

Þegar þetta er skrifað er ég með einglyrni.

Litla heimilið okkar Jensa er orðið með eindæmum menningarlegt! Fyrir nokkrum vikum fengum við gullfallegt píanó frá 1920 sem afi og amma áttu og ég finn það núna að það er ekkert heimili án píanós. Sérstaklega píanós með sögu eins og okkar en það flæktist um Evrópu í áratug áður en það komst í stofuna til afa og ömmu þar sem pabbi minn lærði á það. Ég hef svo glamrað og seinna spilað á þetta píanó frá því að ég man eftir mér og hef því einnig sett mitt mark á það. Það helsta er án efa það ein nótan var og hefur verið biluð og það fór eitthvað í taugarnar á mér í kringum 5 ára aldurinn svo að ég merkti hana vandlega með því að skera X á hana með borðhníf og krota svo ofaní það með penna. Það vakti mikla lukku. Á jólunum var spilað á þetta píanó fyrir fjölskylduna og á því voru myndir af öllum barnabörnunum frá bleyju upp í stúdent.
Nú stendur þetta píanó í stofunni okkar! Þegar við fengum það var það mjög falskt svo að við létum stilla það (þurfti 3 skipti til), olíubárum viðinn og fórum með eyrnapinnum á nóturnar svo þær yrðu skjannahvítar og það merkilegasta af öllu.. við létum laga nótuna sem er búin að vera biluð í einhverja áratugi. Píanóstillingamaðurinn var ofsahrifinn af því og þá sérstaklega hljómnum í því sem er mjög djúpur og góður og virkar frábærlega hjá okkur í 4m lofthæðinni.
Ekki nóg með það að við höfum fengið píanó heldur voru kunningjahjón mömmu og pabba að flytja út í töluverðan tíma og settu nokkur falleg málverk í pössun til okkar! Eitt þeirra er 2x2m að stærð eða öðru heiti risastórt og kemur frábærlega út á stóra veggnum.
Og já.. svo erum við að fara til Íran eftir mánuð og erum búin að fá bólusetningar og vegabréfsáritunin er í vinnslu og alles!
Image hosted by Photobucket.com
Það var bara það fyndasta þegar ég og Elín fórum í Smáralind til að taka mynd af mér fyrir áritunina því ég þurfti að vera í kufli og ekki láta sjást í hárið. Fólki fannst þetta mjög undarlegt. Við förum fyrst til Danmerkur að heimsækja hann Gunna okkar og svo til Istanbúl nokkrum dögum seinna og þaðan til Tehran.

Þetta varð bara heljarinnar færsla.. :) Eigum við svo ekki að hittast í eitt djamm vinirnir svona áður en le skúl byrjar..

ps. Elín biður að heilsa frá Spáni.. hún er brennd á öxlunum ;)